Znaczenie pielęgnacji drzew w mieście

Drzewo czy roślina ma dla każdego człowieka zupełnie inne znaczenie. Dla miasta powinno być ono bardzo duże gdyż ich cech trudno aż zliczyć. Poczynając od obniżenia temperatury, zwiększonej wilgotności powietrza czy tłumieniu hałasu. Dodać do tego należy tworzenie cienia pod zadrzewieniami, dostarczanie tlenu czy uspokajanie kolorem.
Park w Lizbonie

Tereny zieleni miejskiej występują w różnej postaci: ogrodów botanicznych i zoologicznych, parków i ogrodów, zieleni cmentarzy czy kopców historycznych. Także są nimi ogródki działkowe, zieleńce i skwery oraz łąki i błonie. Wszystkie one składają się z podstawowego czynnika jakim jest roślina -najczęściej drzewo. Narażone jest ono na szereg elementów środowiska jakim jest miasto. To one częściowo odpowiedzialne są za zły stan drzewostanu. Pozostałymi winnymi są ludzie, którzy sadzą nieodpowiednie gatunki roślin w nieodpowiednich miejscach.

Najczęstsze przyczyny złego stanu zadrzewienia w przestrzeni miejskiej to:
- nieodpowiedni dobór gatunku do warunków klimatycznych i budowlanych,
- sadzenie drzew w złych miejscach (jest za wysoki bądź za niski poziom wód gruntowych lub znajdują się gruzy i inne materiały po-budowlane);
- zanieczyszczenia komunikacyjne wywołane solą oraz chemikaliami;
- zanieczyszczenia powietrza;
- obecność i szkodliwa działalność zwierząt (głównie domowych);
- uszkodzenia prowadzone podczas "pielęgnacji" przez nieodpowiednio przygotowane służby miejskie czy prywatne (ogłowienie, uszkodzenie korzeni podczas koszenia).

Objawy niewłaściwego stanu zdrowia roślin są różne w zależności od ich przyczyn. Najgorzej rosną i najszybciej wypadają okazy gatunków, które nie nadają się do miast i terenów przemysłowych. Takie rośliny muszą znosić suche i zanieczyszczone powietrze oraz wysokie zasolenie podłoża. Większość gatunków zimozielonych tego nie toleruje.

Rośliny o sezonowych liściach lepiej je znosi, ale i tak często widoczne jest:
- zwijanie blaszek liściowych oraz przedwczesne opadanie liści(deficyt wilgoci w glebie);
- zwijanie blaszek i ich niedorozwój, mały przyrost pędów, zamieranie wierzchołków (brak powietrza w podłożu);
- suchoczuby (obniżony poziom wód gruntowych);
- zrzucanie igieł (okresowe zjawiska fizjologiczne);
- defoliacje blaszki liściowej (żerowanie owadów);
- uszkodzenia mechaniczne oraz niezrozumienie związane z naturalnym cyklem rozwoju rośliny jak kwitnienie topoli.

Opracowanie: Beata Dulko-Kaszowska - Ogrodnik i Architekt Krajobrazu