Dom zeroenergetyczny - strona projektu
1.1. Misja zrównoważonego rozwoju w aspekcie praktycznym budowy domu zeroenergetycznego
Wzrastające koszty nośników energii każą kłaść szczególny nacisk na skuteczne podejmowanie działań służących poprawie standardu energetycznego budynków, przez wprowadzenie zdecydowanych instrumentów polityki zrównoważonej, takich jak budynki o zapotrzebowaniu na energię bliskie zeru. Polityka zrównoważonego budownictwa ukierunkowana jest na podejmowanie działań skutecznie ograniczających zużycie energii oraz wzmacniających funkcjonowanie istniejących rozwiązań przy wiodącym udziale sektora publicznego i prywatnego, którego podstawowym zadaniem będzie budowa domów w technologiach niskoenergetycznych oraz zeroenergetycznych oraz propagowanie rozwiązań w tym zakresie, z jednoczesnym uwzględnieniem poziomu optymalnego kosztowo.
Sektor budownictwa odpowiada za 1/3 łącznego zużycia energii. Zły stan większości istniejących budynków oraz nowo wznoszonych ma bezpośrednie przełożenie na duże zużycie energii, tym samym w dalszym ciągu małą efektywność energetyczną. Zapotrzebowanie na energię pierwotną (EP) dla budynku jednorodzinnego ogrzewanego niskotemperaturowym kotłem gazowym, jest w Polsce o 30% większe niż w Szwecji. W przypadku wymagań dotyczących energooszczędności w porównaniu z naszymi sąsiadami Niemcami czy Duńczykami wypadamy zdecydowanie niekorzystnie.
Budynek zeroenergetyczny to budynek samowystarczalny pod względem energetycznym, niewymagający w ogóle dostarczania energii z konwencjonalnych źródeł energii zarówno do ogrzewania, oświetlenia jak i do zasilania sprzętu AGD. Warto dodać, że poziom optymalny pod względem kosztów jest warunkiem podstawowym jaki musi być w tym aspekcie spełniony.
Zapotrzebowanie obliczeniowe na energię pierwotną, na podstawie którego projektant zaprojektuje budynek, rzadko kiedy ma odzwierciedlenie po wybudowaniu tego budynku oraz podczas późniejszej jego eksploatacji. Często błędy wykonawcze, źle dobrane technologie pogarszają o kilka lub nawet kilkanaście procent wartości zapotrzebowania budynku na energię pierwotną czy nawet końcową, na którą technologia budowy oraz jakość i precyzja montażu mają bezpośredni wpływ. Potrzeba działań praktycznych w budownictwie zrównoważonym i definiowania materiałów w konstrukcji jest obecnie czynnikiem priorytetowym.
Dlatego też, aby osiągnąć odpowiedni standard przy założeniu komfortu cieplnego na odpowiednio wysokim poziomie, i właściwą jakość powietrza w pomieszczeniach, niezbędne jest określenie wymagań dotyczących nie tylko współczynników przenikania ciepła, powierzchni okien, wskaźnika zwartości budynku A/V, wentylacji, akumulacyjności cieplnej użytych materiałów konstrukcyjnych i wykończeniowych, urządzeń technicznych, rozwiązań wykorzystujących promieniowanie słoneczne, ogniwa fotowoltaiczne, izolacją transparentną i dynamiczną oraz wewnętrzne zyski ciepła.
Wymienione wskaźniki należy odpowiednio zestawić w konstrukcji budowlanej i porównać z opłacalnością ekonomiczną mierzoną kosztami inwestycyjnymi i eksploatacyjnymi w odniesieniu do cyklu życia budynku. Poziom zużycia energii jest związany z samym budynkiem. Główny wpływ na zużycie energii w budynkach, a tym samym efektywność energetyczną, mają:
• Izolacyjność termiczna przegród i elementów zewnętrznych (ściany zewnętrzne, dachy,
• podłoga na gruncie, przestrzenie oddzielające środowisko ogrzewane od nieogrzewanego, okna, drzwi itp.)
• Wykorzystanie ciepła promieniowania słonecznego zarówno w lecie jak i w zimie.
• Wykorzystanie pojemności cieplnej elementów wewnętrznych
• Dobór odpowiednich sprawności instalacji zasilających w ciepło, prąd, automatyka kontrolna.
• Fotowoltaiczne systemy przetwarzające energię słoneczną.
Więcej na stronie:
Dom zeroenergetyczny - strona projektu