Lasy w Polsce charakteryzują się wysokim zagrożeniem pożarowym. W okresie największego zagrożenia pożarowego wystarczy iskra, żeby spłonęło nawet kilkadziesiąt hektarów lasu. Za ponad 90% pożarów lasów odpowiadają ludzie, którzy je umyślnie podpalają, wypalają łąki, lub są po prostu nieostrożni (np. wyrzucają niedopalki papierosa).
Wiosna
Wczesną wiosną w lesie występują duże ilości łatwopalnych materiałów: opadłe listowie, chrust, sucha roślinność dna lasu. W miarę rozwoju roślinności runa leśnego, zagrożenie pożarowe lasu maleje.
Lato
W miesiącach letnich trwa pełnia wegetacji roślin. Jednak, w wyniku silnego promieniowania słonecznego, zagrożenie pożarowe lasu może wzrosnąć. Utrzymujące się wysokie temperatury bez opadów powodują wysychanie ściółki i roślinności dna lasu.
Jesień
Z niższymi temperaturami i na ogół większymi opadami - charakteryzuje się mniejszym zagrożeniem pożarowym. Największe znaczenie w ocenie zagrożenia pożarowego mają opady, prędkość wiatru; natężenie promieniowania słonecznego, temperatura powietrza czy wilgotność powietrza.
Zapobieganie
Na podstawie wilgotności ściółki sosnowej, wilgotności powietrza oraz współczynnika opadowego leśnicy określają aktualny stopień zagrożenia pożarowego. Wyróżnia się następujące stopnie zagrożenia pożarowego lasu:
0 - brak zagrożenia
I - zagrożenie małe
II - zagrożenie duże
III - zagrożenie katastrofalne.
Po wystąpieniu 5-dniowego okresu, w którym wilgotność ściółki mierzona o godz. 9.00 była niższa od 10% - Nadleśniczy, dyrektor parku narodowego, wprowadza zakaz wstępu do lasu. W lasach około 90% pożarów powstaje przy wilgotności ściółki poniżej 15%. Las jest otwarty dla wszystkich, lecz należy pamiętać o kilku zasadach, aby nasz pobyt w lesie nie naruszył jego harmonii. Na przyszłość:
998 - Ogólnopolski bezpłatny numer Państwowej Straży Pożarnej
112 - Ogólnopolski bezpłatny numer alarmowy z telefonów komórkowych.
Tekst i zdjęcia: Katarzyna Dulko
Na podstawie informacji Polskiej Straży Pożarnej.