Park
Ochrona dzisiaj turystycznego szlaku na Babią Górę ma bogatą historię: już na początku XX wieku podejmowano pierwsze kroki w tym kierunki. W wyniku starań wielu ekologów w 1933r utworzono rezerwat na Babiej Górze, który stał się pierwowzorem dla Babiogórskiego Parku Narodowego. Park Narodowy utworzono w 1954 roku, obecnie jego powierzchnia wynosi 3991,55ha. Szczególne walory przyrodnicze Babiej Góry doceniono w 1977 roku wpisując ją na listę Światowych Rezerwatów Biosfery UNESCO.
Zwierzęta
W rejonie Babiej Góry żyje prawie 4000 gatunków zwierząt. To wartościowe dla współczesnych lasów, gdzie zwierząt jest naprawdę mało. Najliczniej reprezentowana jest grupa bezkręgowców, spośród której najlepiej poznane są chrząszcze. Z kręgowców najliczniej reprezentowana jest gromada ptaków. Występują tu sowy uszata i uralska, jastrząb gołębiarz, myszołów, puchacz, płochacz halny, krogulec. W górach liczne występują dziki i jelenie, notowane są również rysie, wilki, niedźwiedzie brunatne, ryjówki górską, aksamitną, malutką, orzesznicę, koszatkę. W potokach można spotkać pstrągi potokowe. Natomiast okolice małych stawów zamieszkują kolorowe cętkowane traszki.
Pasmo Babiogórskie charakteryzuje duże zróżnicowanie układu gleb, ściśle powiązane z układem pięter klimatyczno – roślinnych. W dolnym paśmie wykształciły się gleby brunatne, powyżej na reglu górnym gleby bielicowe. Gleby murszowo – bielicowe charakterystyczne są dla pasma kosodrzewiny, w paśmie halnym wytworzyły się gleby inicjalne.
W wodach powierzchniowych dominują liczne potoki o niewielkim spadku mogące lokalnie przechodzić w małe wodospady. W północnej części pasma występują liczne stawy np. Mokry Stawek, Suchy Stawek.
Powrót do części pierwszej: w tym miejscu!
Przejście do części trzeciej: w tym miejscu!