Wysoki żywopłot to nie lada sztuka

Wśród bardzo licznej grupy roślin żywopłotowych znajdują się głownie krzewy. Przy zakładaniu wysokiego, formowanego żywopłotu lepiej wybierzmy jednak drzewa znoszące cięcie oraz miejscowe ocienienie. Ponadto, przy specyficznych cechach siedliska, tylko pewne gatunki będą dobrze rosły.

Nasz szpaler spełni swoją funkcję tylko wtedy, jeśli rośliny będą odpowiednio gęsto posadzone oraz pielęgnowane. Stworzy odczuwalny pas ciszy o szerokości 3 do 5-krotnej wysokości żywopłotu. Osłoni także działkę przed kurzem oraz wiatrem, bez względu na sezonowość liści.

Metasekwoja chińska

Najbardziej popularnym gatunkiem żywopłotowym w Polsce jest żywotnik wraz ze swoimi licznymi odmianami. Bardzo łatwo przyjmuje się w prawie każdym podłożu oraz szybko zagęszcza się po cięciu. Jednak jeśli nasza gleba okaże się bardzo lekka, bądź za ciężka, system korzeniowy nie będzie mógł się prawidłowo rozwijać i będziemy musieli wymienić rośliny na inne.

Na glebach ciężkich i zlewnych posadźmy krzewy płytko korzeniące się, jak choina kanadyjska, świerki, dereń biały i krwisty czy porzeczka.

Na glebach suchych i jałowych rosnąć będzie jałowiec chiński, kosodrzewina - choć na efekt wysokiego żywopłotu będziemy długo czekać, świerk kłujący, ślidośliwa, karagana syberyjska, oliwnik wąskolistny.

Stanowiska miejskie są bardzo specyficzne, gdyż rośliny narażone są na zasolenie, wyższe temperatury oraz mniejszą wilgotność powietrza i zanieczyszczenia. Jednak ligust, berberys Thunberga oraz jodła jednobarwna, grab pospolity i metasekwoja chińska dadzą sobie tam radę.

Wymienione rośliny, w zależności od rodzaju systemu korzeniowego oraz wielkości i sposobu tworzonego przyrostu rocznego w różny sposób się pielęgnuje oraz przycina. Najbardziej wymagający jest żywopłot świerkowy i jodłowy bez względu na gatunek i odmianę.

Nowy przyrost tworzony jest w postaci rozety na końcu pędów - poprzez trzy przyrosty. Formujemy żywopłot wyłamując środkowy przyrost (w czasie jego początkowego wzrostu) i pozostawiając pozostałe pędy. To tzw. likwidacja pędu wierzchołkowego, która generuje wzrost pędów "podrzędnych".

Pozostałe gatunki iglaste takie jak: jodła, żywotnik, cyprysiki i cis są bardzo łatwe w formowaniu, gdyż posiadają dużą ilość pąków.

Ciąć możemy te rośliny w trzech terminach:

I -na przełomie marca i kwietnia przed rozpoczęciem wegetacji
II -cięcie zasadnicze końcem czerwca, skracamy przyrost od 1/2 lub 2/3 długości
III -ostateczne cięcie możemy wykonać w sierpniu

Grujecznik japoński

Żywopłot liściasty formujemy w tych samych terminach. Dwa, trzy razu w roku skracamy połowę przyrostu, z tym, iż wiosenne cięcie rozpoczynamy już w marcu, a gatunki "płaczące" takie jak: klon, grab, buk tniemy w terminie zasadniczym.

Gatunki liściaste w przeciwieństwie do iglastych posiadają bardzo dużo barwnych odmian oraz różną fakturę liści, którą można zestawiać w różne kombinacje.

Mało znany jako roślina żywopłotowa jest grujecznik japoński Cercidiphyllum japonicum, który jest krzewem o sercowatych liściach. Ich zielona zieleń jest doskonałym tłem dla innych roślin, a co najważniejsze i jest dosyć często pomijane przez ogrodników, liście po przemrożeniu jesienią pachną wanilią!!!

Dlatego polecam różne gatunki - także te egzotyczne - do ogrodu. Wzbogacą nas barwą oraz innymi doznaniami.

Autor: Beata Dulko-Kaszowska, Mój Ogrodnik