Pokrzywa -sprzymierzeniec ogrodników

Właściwości lecznicze

Najcenniejszym surowcem pokrzywy są młode liście zbierane wiosną przed kwitnieniem. To one zawierają najwięcej: flawonoidów, kwasów organicznych (mrówkowy, krzemowy, bursztynowy), witamin (A, B, C, K), soli mineralnych (żelazo, wapń, potas, magnez), enzymów i garbników. Cała roślina wykazuje działanie moczopędne, przez co oczyszczające na organizm. Wpływa korzystnie na poziom cukru i odporność. Poprzez kontakt z częścią nadziemną, leczy się dolegliwości reumatyczne i neurologiczne.

Posadźmy pokrzywę w ogrodzie

Pokrzywa zwyczajna Urtica dioica jest rośliną zielną o zimujący w gruncie korzeniach (rozłogach). Lubi ziemię żyzną, próchniczną i wilgotną, zasobną w azot i wapń. Toleruje półcień i pełne nasłonecznienie.
Możemy pokrzywę posadzić wczesną wiosną, wykorzystując podziemne sadzonki rozłogowe (w rozstawie 15x15 cm) lub dzieląc już wyrośnięte rośliny późnym latem.

Pokrzywa w kuchni

Pokrzywa znana jest dzięki swoim parzącym włoskom, które zawierają kwas mrówkowy i związki aminowe. Zneutralizujemy ich działanie podczas obróbki termicznej, używając liści pokrzywy do przygotowania sosów, zup i omletów. Można także wykorzystać ziele na surowo w sałatkach, wcześniej przepłukując je obficie wrzątkiem.

Zbiór ziela

Do celów kulinarnych, jak i sporządzania preparatów ogrodniczych, używamy świeżego lub suszonego ziela pokrzywy, który jeszcze nie kwitł. Zawiera on najwięcej cennych substancji. Pierwszy zbiór wykonujemy w maju, później jeszcze 2-3 razy po odrośnięciu. Do wysuszenia rozkładamy ścięte pędy w cieniu, w przewiewnym miejscu do 40 st. C. Lekko zwiędnięte liście nie są tak parzące.

Ze świeżo zebranego ziela lub suszonego możemy sporządzić preparaty do ochrony naszych roślin przed chorobami czy szkodnikami. Mogą one także służyć do wzmocnienia roślin i poprawy żyzności gleby.

Gnojówka z pokrzywy: wszystko co musisz wiedzieć na ten temat