Najbardziej reprezentatywnym terenem ogrodu, najczęściej staje się przed ogródek. Z reguły to niewielka powierzchnia, którą obsadzamy cennymi gatunkami roślin.
Podstawą kompozycji stają się najczęściej duże krzewy liściaste i iglaste. Te ostatnie mają tę cechę iż bez względu na rozmiar są zawsze widoczne dzięki zimozielonym igłom (nie licząc oczywiście modrzewi i miłożęba japońskiego). Krzewy i krzewinki liściaste są dekoracyjne przez sezonowe liście i kwiaty, dostrzegalne dopiero gdy stęsknimy się za wiosną. Połączenie tych dwóch grup roślin stwarza obraz ciągłych zmian jakie zachodzą w naturze oraz braku monotoni.
Dopełnieniem dużych roślin stają się niższe małe z podobnymi wymaganiami siedliska. Dobrym połączeniem jest także kontrast barw (ciemne liście na tle białego kamienia) lub kształtów liści (np. igieł wrzosów z okrągłymi liśćmi azali, które zimą są bordowe).
Wybierając rośliny kwitnące, pomyślmy o kwiatach. Zimą barwą cieszyć będą nas iglaki, liście roślin zimozielonych oraz pędy krzewów. Wiosną zakwitają wrzośce, azalie i różaneczniki, sadząc rośliny cebulowe uzyskamy dodatkowy kolor. Latem zakwitnąć mogą rośliny skalne, ponadto liście (w różnych odcieniach) krzewów liściastych będą widoczne. Jesienią ubarwią nas wrzosy, trawy czy astry.
Łączenie roślin wymaga sporego doświadczenia. Amatorzy często popełniają sporo błędów ze względu przede wszystkim na nieznajomość roślin. Dlatego warto się do tego wcześniej przygotować wytyczając wstępny projekt, bazując na niewielkiej (przynajmniej początkowo) grupie roślin oraz dobrze przygotowując teren. Tak możemy osiągnąć sukces.
Autor: Beata Dulko-Kaszowska