Tworzenie rabat w różnych miejscach może być trudne ze względu na specyficzne warunki glebowe czy sąsiedztwo wysokich krzewów i drzew. O ile właściwości gleby możemy zmienić, to w przypadku wysokiej roślinności generującej ilość dochodzącego światła do sąsiednich roślin jest trudniejsze. Wtedy alternatywą są gatunki bylin cienioznośnych, takie jak:
- barwinek pospolity (Vinca minor)
- dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans)
- przywrotnik ostroklapowy (Alchemilla mollis)
- orlik ogrodowy (Aquilegia sp.)
- serduszka wspaniała i okazała (Dicentra)
- przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis)
- funkia (Hosta sp.)
- czy miodunka pstra (Pulmonaria saccharata).
Jeśli wybierzemy już rośliny, warunkiem aby rosły pod drzewami jest odpowiednie przygotowanie stanowiska. Drzewa także potrzebują miejsca do rozwoju, a każdy zasypany centymetr ziemi powoduje mniejszą ilość powietrza, jaka dochodzi do korzeni drzewa. Dlatego unikajmy wysokich kopczyków podłoża, które zajmą więcej niż 2,5 metrów kwadratowych powierzchni. Wysokość natomiast na jaką podniesiemy teren powinna być wystarczająca do rozwoju systemu korzeniowego bylin które posadzimy.
Uprawa bylin zadarniających pod drzewami bardzo ważna jest w pierwszym roku, kiedy rośliny muszą się zaaklimatyzować. W tym czasie będziemy sprawdzać wilgotność podłoża oraz podlewać i nawozić w miarę potrzeby. Gatunki roślin które dobrze będą sobie radzić, na pewno się przyjmą i w następnych latach nie będzie problemu z ich utrzymaniem. Ponieważ ziemia pod drzewami szybko wysycha pomimo cieniowania przez listowie, warto wykorować powierzchnię rabaty. Utrzymując wilgotność zwiększy szansę nowych roślin oraz użyźni glebę.
Tekst i zdjęcia: Beata Dulko