Pierwotne ścieżki i alejki tworzyły układy prostych linii, a wykonane były z elementów ówcześnie dostępnych, jak piasek, żwir, kamień i kolorowe kruszywo. Od niedawna stosuje się wszelkiego rodzaju płyty betonowe imitujące kamień czy drewno oraz żelazne kraty i szkło. Wszystko zależy od dostępnych materiałów, ich ceny oraz trwałości. Każdy ogród jest inny i choć byłoby nas stać na te najdroższe, to często najprostsze rozwiązania mogą być najlepsze.
Drewno znajdziemy w sprzedaży w postaci różnej długości desek czy płyt (najczęściej pod tarasy), nowych i starszych - używanych podkładów kolejowych oraz owalnych pniaków. Pod ścieżki używamy głównie tych dwóch ostatnich w połączeniu ze żwirem czy piaskiem (nie wchłaniają tyle wilgoci przez co drewno ma dłuższą trwałość). Pasują głównie do ogrodów wiejskich, stylizowanych na wiejskie oraz romantycznych. Drewna nie używano w ogrodach jako ścieżki do aż XIX-tego wieku, gdyż był to materiał ogólnodostępny, i był przez to kojarzony z biedą.
Kamień naturalny występuje pod różnymi postaciami: granit, łupek, piaskowiec, marmur, wapień. Każda z nich posiada właściwości fizyczne i chemiczne wpływające przykładowo na zakwaszenie gleby, a zatem możliwości zastosowania w odpowiednim miejscu (taras, schody). Różnią się barwą i sposobem czyszczenia po latach. Łączy je głównie to, iż warto je stosować w regionach, które słyną z ich wydobycia. Wtedy ich zastosowanie nie będzie wydawać się sztuczne. Ponadto, jeśli chcemy wykonać z nich ścieżkę bądź tras czy murek oporowy zastosujmy materiał, który będzie pasował do budynku mieszkalnego - w szczególności tych budynków w jego pobliżu.
Kostka klinkierowa i cegła to wyroby naturalne wypalane w piecach. Ich kolor bardzo często różni się także w obrębie jednej dostawy. Jako ścieżki używane są pozostałości po starych budowlach. Ich trwałość zależy od użytkowania, a nie jest ona bardzo dobra. Nie zawsze ten materiał wpisuje się w otoczenie. Najczęściej stosowany jest w ogrodach stylizowanych na wiejskie i 'wiekowe' wraz z elementami drewna.
Wyroby betonowe są obecnie najczęściej stosowanym materiałem pod ścieżki i place, występuje w postaci zarówno kostki brukowej jak i materiałów imitujących. Cena jest bardzo przystępna, ale estetyka i trwałość nieco gorsza. W zależności od firmy, producenci przy produkcji nie mieszają barwnika z materiałem, a jedynie dodają przy końcowych pracach. Powoduje to, iż nie cała kostka jest takiej barwy, jaką na początku wybraliśmy.
Jeśli planujemy bliskie sąsiedztwo roślin z tego typu materiałami zwróćmy uwagę iż beton podnosi pH gleby w otoczeniu co może być kłopotliwe w uprawie roślin kwasolubnych.
W nowoczesnych ogrodach coraz częściej zauważalny jest metal - choćby jako krata. Musi on jednak pasować i współgrać z otoczeniem, tak jak inne już wymienione materiały.
Beata Dulko