Dla kogo żwirowa ścieżka w ogrodzie
Żwir czy drobny kamień otoczakowy to specyficzny materiał do budowy ścieżek ogrodowych. Kojarzy się nam głównie z oczkami wodnymi gdyż głównym miejscem jego źródła jest rzeka oraz z ogrodem japońskim. Ścieżki nim pokryte są kręte i wyboiste - trudne do przejścia nagą stopą.
Ścieżka żwirowa w ogrodzie
Żwir to otoczaki różnej frakcji idealnie wkomponowujące się w każdy styl ogrodowy od nowoczesnych po wiejskie. Używany jest do budowy ścieżek, podjazdów, ale także rabat jako ściółka zamiast kory. Wprowadza dodatkowy kolor w zależności od kamienia z jakiego pochodzi, dodatkowo nie dopuszczając do rozwoju chwastów.
Otoczaki są jednak specyficznymi kamieniami, gdyż pasują głównie do budowy oczek wodnych i cieków wodnych, ścieżek o takim charakterze oraz jako dodatkowy element przy roślinach np. iglastych. Nie łączymy ich natomiast z roślinami w skalniaku, gdyż charakter skalny nie jest ich cechą.
Właściwości żwiru
Żwir jest pochodzenia rzecznego, morskiego, jeziornego lub polodowcowego. Jest drobną skałą osadową o średnicy od 2mm do 8cm w budownictwie. Jej kanty są okrągłe czym różni się od tłucznia skał.
A w jaki sposób położyć ścieżkę żwirową w ogrodzie?
W pierwszej kolejności wytyczamy brzegi terenu (ścieżki) gdzie położymy żwir. Następnie na głębokości 10 do 15 cm robimy wykopy profilując wytyczoną powierzchnię. Wyznaczony teren pokrywamy warstwami żwiru i kolejno uklepujemy. Dla zabezpieczenia przed uciekaniem kamyków na boki, dobrze jest ograniczyć krawędzie np. chodnikowymi, opornikami.
Problemem przy tego rodzaju zakładaniu ścieżek żwirowych są chwasty. Proponujemy wyłożenie matą, przed zasypaniem terenu żwirem. Ograniczy to wzrost niepowołanych roślin i da możliwość rozwoju naszym rośliną.
Opracowanie: Redakcja Mój Ogrodnik