Dzbanecznik

Maksymalna wysokość: 15.0 metra

Dzbanuszniki (Nepenthes) należą do rodziny dzbanecznikowatych (Wepenthaceae). Są to przede wszystkim liany zakorzenione w podłożu o długich pędach (czasem wspinających się) bądź pełzających w wilgotnym podłożu.

Dzbaneczniki są gatunkami jednopłciowymi wytwarzającymi niezbyt okazałe kwiatostany męskie i żeńskie na różnych okazach - są dwupienne. Pora kwitnienia jest trudna do przewidzenia, tak jak ocena czynników które pobudzają do wytworzenia kwiatów.

Organem chwytającym i magazynującym u dzbanecznika jest 'dzbanek' - twór dzbankowaty przekształcony z blaszki liściowej. To co przypomina nam liść jest z kolei rozszerzonym ogonkiem liściowym bądź pochwo-przylistkiem.

Poszczególne dzbanki różnych gatunków mają tą samą budowę lecz różnią się kolorem wielkością oraz proporcjami.

Dzbanecznik nie przechodzi okresu spoczynku - przez cały rok hodujemy go w takich samych warunkach.

Trawienie ofiary następuje na dnie dzbanka gdzie znajdują się granulki trawienne. Pobudzone są one przez dotyk ciał ofiar, które wprawione są w ruch przez wiatr kołyszący dzbankami. Warto wiedzieć iż, ilość cieczy znajdująca się w dzbanku zależy także od gospodarki wodnej rośliny.

 

Warunki uprawy:

- Wilgotność powietrza 80-90%

- Nasłonecznienie duże - dzbanki są lepiej wybarwione

- Temperatura stała najlepiej 18-30 stopni C

- Wilgotność podłoża: najlepiej aby troszkę przeschła pomiędzy kolejnymi podlewaniami

- Podłoże (mieszanka dla epifitów) torf + ziemia + liście bukowe + korzenie paproci + rozdrobniona kora sosny, dębu lub topoli + kawałki węgla drzewnego, piasek.

 

Brak dzbanków lub jest ich mało - przenawoziliśmy roślinę!