Maksymalna wysokość: 0.3 metra
Hiacynty uprawia się na obwódki ścieżek, skalniaki, a także do sadzenia
na trawnikach, rabatach i w ogrodach leśnych. Są najpopularniejszymi roślinami
cebulowymi używanymi do pędzenia.
Z cebuli wyrasta kilka sztywnych liści, szerokości 2-3 cm, zebranych w niewielką rozetę. Hiacynty zakończone są gronem silnie pachnących, dzwonkowatych kwiatów, o koloru żółtym, białym, purpurowym, różowym, niebieskim, czerwonym lub fioletowym.
Zagrożeniem dla hiacyntów jest nadmierna wilgoć. Są dość często atakowane także przez grzyby i bakterie , szczególnie gdy rosną na ciężkich, słabo przepuszczalnych, gliniastych glebach. Innym zagrożeniem są taż ślimaki.
Hiacynty sadzimy w drugiej połowie września na głębokość 10 cm, w rozstawie co 15-20cm. Miejsca te okrywamy kompostem lub suchymi liśćmi gdyż są wrażliwe na zimno.
Rozmnażanie hiacyntów następuje przez oddzielenie cebul potomnych - po przekwitnięciu - w lipcu. Innym sposobem jest także nacinanie stożków wzrostu i cebul -duża liczba młodych cebulek jednak kwitnie dopiero po 3-4 latach!
Po 2-3 latach uprawy w tym samym miejscu hiacynty kwitną słabiej lub wcale, dlatego należy je przesadzać. Część z nowych odmian może być uprawiana jednak tylko przez te kilka lat.
Pędzenie hiacyntów polega na przemrożeniu cebul przez minimum 6 tygodni w lodówce -temperaturze około 3-4 *C. To indukuje kwitnienie!!. Później, w zależności kiedy chcemy aby cebule zakwitły, umieszczamy je w specjalnych, szklanych pojemnikach gdzie spód cebuli będzie lekko zanurzony w wodzie. Roślina wypuści korzenie, a po 2-3 tygodniach wypuszczać będzie liście, a po następnych 2 tygodniach zakwitnie.
Kolor kwiatów:
Wielobarwny
Okres kwitnienia:
Kwiecień II połowa - Maj I połowa
Forma kwiatostanu:
kwiatostan
Słoce:
pełne słońce
Wilgotność:
półwilgotne
Odczyn gleby:
lekko kwaśna
Gleba:
piaszczysto-gliniasta