Narcyzy to byliny cebulowe z rodziny amarylkowatych. W uprawie na całym świecie znajduje się ponad 10 tysięcy form i odmian narcyzów. Ze względów praktycznych dzielone są one na kilkanaście grup. Kryterium podziału to budowa kwiatu - rozmiar przykoronka w stosunku do listków okwiatu i jego kształtu oraz ustawieniu i liczby kwiatów w kwiatostanie. Część odmian jest wykorzystywana do produkcji kwiatów ciętych - inne to kolekcjonerskie formy do ogrodów skalnych. Kwitną zawsze wiosną, najczęściej jako pierwsze w ogrodzie. Ich liście zamierają w lipcu i nie należy ich do tego czasu uszkadzać.
Żonkile to zwyczajowa nazwa ogrodowych narcyzów, zwłaszcza tych najbardziej typowych - z pojedynczym żółtym kwiatem o trąbkowatym przykoronku. W ujęciu botanicznym określenie żonkil odnosi się do praktycznie nieuprawianego w Polsce gatunku narcyza żonkila (Narcissus jonquilla).
Najlepiej w bukietach wychodzą w połączeniu z małymi białymi różyczkami, zielonymi świeżymi listkami bazylii lub pospolitej trawy, a nawet listkami truskawek albo krzewu malinowego oraz z małymi pastelowymi tulipanami.
Żonkile można także wykorzystać jako pocięte, drobne elementy pływające wraz ze świeczkami w szklanych misach z wodą. Stanowią wtedy atrakcję każdej kolacji przy świecach. Wspaniale wyglądają także na małych wieńcach zrobionych z zielonych gałązek thuji czy cyprysika, które można wiosną zanieść na groby najbliższych. Narcyzy wykorzystywane są także jako ozdoby przy drewnianych czy metalowych elementach naczyń stołowych.