Irysy są tak zwanymi roślinami wędrującymi. Wytwarzają silne kłącza podziemne, które przyrastają każdego roku - przemieszczając się przy okazji - o kilka centymetrów. Najstarsze części kłącza butwieją, gdyż roślina wykorzystuje zawarte w nich składniki. W ten sposób rośliny mogą zachodzić na siebie, a z braku miejsca karleć i nie kwitnąć.
Dzień, w którym będziemy dzielić irysy, powinien być raczej pochmurny.
Rośliny wykopujemy tak, aby nie uszkodzić jej korzeni. Odcinamy zbutwiałe i chore (te z plamami lub miękkie) kłącza, wsadzając je w nowym miejscu w większej rozstawie (20x20 lub 30x30) - jednocześnie skracając o połowę liście, aby zmniejszyć powierzchnię transpiracji. Głębokość sadzenia powinna być płytka lub lekko zakrywać kłącza.
W nowym miejscu ziemia powinna być dobrze przygotowana: przepuszczalna, żyzna i odchwaszczona.
Opracowanie: Beata Dulko-Kaszowska, ogrodnik i architekt krajobrazu