Choroba irysów - zgorzelowa plamistość liści

Irysy to piękne rośliny kwitnące latem. Ich mieczowate liście wyróżniają się zielono-szarą barwą, która często już końcem lata pokryta jest ciemnymi plamami wywołanymi chorobą grzybową. Można jej zapobiec dzięki wyborze odpowiedniego miejsca do rozwoju rośliny oraz pielęgnacji.
Plamistość liści irysów Plamistość liści irysów

Spośród irysów (kosaćców) wyróżnić możemy rośliny cebulowe i kłączowe oraz wysokie, średniej wysokości i karłowe. Wokół siebie muszą mieć sporo miejsca - szczególnie te kłączowe, gdyż wędrują w poszukiwaniu składników pokarmowych.

Aby zapobiegać chorobom należy dobrze wybrać miejsce do posadzenia irysów.
Stanowisko: słoneczne, przewiewne,
Podłoże: gleba przepuszczalna z dużą ilością piasku o odczynie obojętnym. W glebach ciężkich kłącza szybko atakowane są patogeny. Gdyby gleba była słaba, warto dodać kompostu, torfu, ziemi liściowej.

Czym charakteryzuje się choroba?

Zgorzelowa plamistość to choroba grzybowa, dosyć popularna także u mieczyków i narcyzów. Infekcja widoczna jest na liściach w postaci drobnych plamek, które z czasem powiększają się. Środek ich jest żółtobrunatny, a obwódka ciemniejsza - czerwonobrunatna. Końcem lata, początkiem jesieni choroba jest już dobrze widoczna i bardzo oszpeca roślinę.

Warto jak najszybciej ściąć chore liście i spalić, zakopać czy kompostować, aby nie były dalszym źródłem infekcji.

Choroby irysów Choroby irysów

Czym jest źródło choroby?

Źródłem choroby jest oczywiście grzyb, który zimuje w obumarłych tkankach liści. Sprzyja mu:
- duża wilgotność powietrza,
- stanowisko zacienione,
- brak odpowiedniej przepuszczalności podłoża,
- oraz brak wapnia - kwaśny odczyn gleby.

W jaki sposób walczymy z chorobą?

Najbardziej popularnym sposobem wśród ogrodników jest oprysk środkami chemicznymi. My proponujemy alternatywną metodę intensywnej pielęgnacji roślin, która je wzmacnia na dłuższy czas. Przystosowując warunki stanowiska do wymagań roślin, eliminujemy do maksimum możliwość rozwoju patogenu i jego przenoszenia na inne rośliny.

Autor: Beata Dulko-Kaszowska