Wszelkie zabiegi związane z drzewami owocowymi mają na celu uzyskania jak największej ilości dobrych owoców. Cięcie jest także takim zabiegiem, gdyż dzięki formowaniu korony rośliny zwiększamy dostęp światła do owoców. Są one lepiej wybarwione, a tym samym słodsze.
Przed przystąpieniem do zabiegu cięcia zwróćmy uwagę na ogólny pokrój drzewa oraz jego morfologię.
Drzewa ziarnkowe (grusza i jabłoń) w przeciwieństwie do pestkowych nie wydają typowych pąków kwiatowych, z których powstaje sam kwiat, ale pąki liściowe oraz mieszane.
Pąk liściowy jest stosunkowo niewielki i niepozorny. Pojawia się zarówno na krótkopędach jak i na długopędach.
Pąk kwiatowy jest okazalszy i - w zależności od gatunku - może się pojawić tylko na długopędzie, tylko na krótkopędzie lub na obu pędach. Powstaje on jednak już rok wcześniej, a w następnym roku następuje tylko jego rozwój.
Czasem możemy wyróżnić także pąki mieszane u grusz i jabłoni -to tzw. pąk kwiatostanowy.
Cięcie, jeśli wykonywane regularnie, nie zredukuje ilości pąków kwiatowych i mieszanych na drzewie. Jednak jeśli chcemy mocno zredukować koronę należy pamiętać, iż najkorzystniejszą formą drzewa owocowego samotnie rosnącego jest forma wrzecionowata. Ma kształt choinki - posiada silny przewodnik, a jej odgałęzienia we wszystkich kierunkach są pochylone od pnia pod kątem 70-90st.
Taką formę trudno jest uzyskać bez ciągłej regulacji, dlatego przede wszystkim należy:
1- ścinać wilki,
2- usuwać wszystkie pędy, które kierują się do środka korony,
3- usuwać chore i obumarłe konary;
4- zabezpieczać rany specjalną maścią bądź farbą emulsyjną.
Ważne jest, by nawozić drzewa które intensywnie ścinamy. Im są starsze tym więcej substancji pokarmowych zużyją na produkcję drewna, a pozbawienie ich konarów może im bardzo szkodzić!
Autor: Beata Dulko-Kaszowska