Wrzecionowa forma
Jest to najlepszy kształt korony drzewka, przypominający koronę świerka czy jodły pospolitej. Posiadają one jeden przewodnik z prostopadle i promieniście odchodzącymi konarami. Im wyżej pędy są krótsze i nie zasłaniają niżej położonych. Cała korona jest bardzo dobrze oświetlona.
Taką formą możemy prowadzić drzewka owocowe, pod warunkiem, iż cięcia są regularne, a roślinę kształtujemy od trzeciego, czwartego roku po posadzeniu.
W pierwszym roku roślina się regeneruje i jej przyrosty są minimalne, praktycznie nie zawiązują kwiatów. Dopiero, gdy zauważymy, iż ilość pędów jest znaczna, wykonujemy cięcia wiosenne (dla większości gatunków).
Podstawowe zasady cięcia w formę wrzecionową:
- wyznaczamy jeden przewodnik z pośród pędów, które wyrastają ze szczytu pnia drzewa;
- skracamy przewodnik, aby się rozkrzewił (do wysokości jaka pozwoli nam na swobodny zbiór owoców);
- wycinamy wszystkie pędy: konkurujące z przewodnikiem, rosnące do środka korony i pod kątem ostrym czy prostopadle wybijające do góry tzw. wilki oraz krzyżujące się;
- na koniec skracamy długie pędy, dzięki czemu rozkrzewią się na końcach.
Przy formowaniu korony warto posłużyć się linką lub obciążnikiem, który nagnie pęd do bardziej prostopadłego do konara.
Wycinając w całości pędy nie pozostawmy zbyt długich "czopów", gdyż ten kawałek drzewa i tak obumrze. Pozostawiamy więc jak najmniejszą ranę przy maksymalnym skróceniu pędu. Duże rany zabezpieczamy farbą.
Autor: Beata Dulko-Kaszowska, ogrodnik i architekt krajobrazu