Planujemy warzywnik
Jak zaplanować płodozmian na kilka lat aby plony były bogate, a ziemia wolna od patogenów. Wykorzystując kilka najpopularniejszych warzyw zaproponujemy młodym ogrodnikom jak efektownie wykorzystać przestrzeń kilku grządek i cieszyć się zdrowymi warzywami.
Czym kierujemy się planując nasadzenia i wysiewy roślin w warzywniaki: płodozmianem (czyli rotacją roślin), wymaganiami uprawy (duże, średnie czy małe wymagania pokarmowe oraz świetlne) oraz allelopatia (działanie wydzielanych przez rośliny związków na inne gatunki rosnące w pobliżu).
Oto kilka przykładów korzystnego i niekorzystnego współwystępowania najpopularniejszych warzyw z innymi roślinami.
Płodozmian to podstawa w uprawie ekologicznego ogrodu warzywnego. Gwarantuje zdrowy i obfity plon, każdego ogrodu. Wymaga zaplanowania odpowiedniej kolejności i zmienności upraw roślin w całym ogrodzie lub na kilku grządkach.
Oto przykład płodozmianu dla kilku grządek z wykorzystaniem najpopularniejszych warzyw:
Najważniejsza jest rotacja roślin -nigdy nie sadźmy tych samych roślin, w tym samym miejscu przez min. 3-4 lata. W ten sposób szkodniki danego gatunku rośliny, które nagromadziły się w glebie, obumrą z braku żywiciela. Ponadto rośliny należące do tej samej grupy, jak np. dyniowate czyli ogórki, dynie, patisony mają bardzo podobne wymagania pokarmowe. Coroczna uprawa tych samych roślin, doprowadzi do silnego ograniczenia pierwiastków w glebie, związanymi z tą grupą roślin.
W planowaniu grządek należy także uwzględnić jej wcześniejsze przygotowanie pod daną roślinę. Możemy wykorzystać obornik, który preferują gatunki warzyw o wysokich wymaganiach pokarmowych (dyniowate, cebulowe i kapustne oraz seler). Pozostałe korzeniowe, pomidor i warzywa strączkowe, możemy z powodzeniem uprawiać w drugim roku po oborniku.
Wykorzystując jedynie kompost, pamiętajmy iż należy go stosować regularnie, co roku najlepiej pod wszystkie warzywa, a te najbardziej wymagające dodatkowo nawożąc suchym obornikiem.
Tu należy także wspomnieć o korzenieniu się roślin. Różne warzywa, tworzą różny system korzeniowy. Dyniowate, które wymagają silnego nawożenia najlepiej świeżą materią organiczną oraz sporej ilości wody, tworzą płytki system korzeniowy (dlatego są tak wymagające, a przy tym mają długi okres wegetacji -są zawsze głównym plonem na grządce), po nich (w następnym roku) możemy uprawiać warzywa z innej rodziny botanicznej jak np. psiankowate (pomidor, papryka czy oberżyna), czy rośliny korzeniowe -marchewka, pietruszka ale także cebulę. Mają znacznie głębszy system korzeniowy, który głębiej spenetruję glebę i pobierze potrzebne roślinie pierwiastki. Jeszcze jedną grupą są rośliny strączkowe (bobowate), które nie mają dużych wymaganiach pokarmowych ze względu na symbiozę z bakteriami asymilującymi azot z powietrza. Dzięki brodawką wytwarzanych na ich korzeniach, możemy dodatkowo wzbogacić glebę w ten pierwiastek.
W planowaniu grządek należy także uwzględnić jej wcześniejsze przygotowanie pod daną roślinę. Możemy wykorzystać obornik, który preferują gatunki warzyw o wysokich wymaganiach pokarmowych (dyniowate, cebulowe i kapustne oraz seler). Pozostałe korzeniowe, pomidor i warzywa strączkowe, możemy z powodzeniem uprawiać w drugim roku po oborniku.
Wykorzystując jedynie kompost, pamiętajmy iż należy go stosować regularnie, co roku najlepiej pod wszystkie warzywa, a te najbardziej wymagające dodatkowo nawożąc suchym obornikiem.
Tu należy także wspomnieć o korzenieniu się roślin. Różne warzywa, tworzą różny system korzeniowy. Dyniowate, które wymagają silnego nawożenia najlepiej świeżą materią organiczną oraz sporej ilości wody, tworzą płytki system korzeniowy (dlatego są tak wymagające, a przy tym mają długi okres wegetacji -są zawsze głównym plonem na grządce), po nich (w następnym roku) możemy uprawiać warzywa z innej rodziny botanicznej jak np. psiankowate (pomidor, papryka czy oberżyna), czy rośliny korzeniowe -marchewka, pietruszka ale także cebulę. Mają znacznie głębszy system korzeniowy, który głębiej spenetruję glebę i pobierze potrzebne roślinie pierwiastki. Jeszcze jedną grupą są rośliny strączkowe (bobowate), które nie mają dużych wymaganiach pokarmowych ze względu na symbiozę z bakteriami asymilującymi azot z powietrza. Dzięki brodawką wytwarzanych na ich korzeniach, możemy dodatkowo wzbogacić glebę w ten pierwiastek.
Autor: Redakcja Mój Ogrodnik.pl